Talambuhay Ni Jamel Lopez

Nung ako ay isnilang

Ako si Jamel Lopez isang simpleng mag –aaral , ipinanganak ako noong ika-2 ng nobyembre taong 1994 ako ay labing-anim na taong gulang. Na nakatira ako sa brgy. San Ignacio,lunsod ng sanpablo sa probinsya ng laguna. Ipinanganak ako sa city hospital na isang ospital sa lunsod ng san pablo.

Nung akoy bata pa makulet ako at pasaway sabi nang mga magulang ko suwail daw akong bata at palagi nila akong  puinapalo. Pero kahit na ganun Masaya ako dahil alam kong mahal ako nang aking mga magulang.

Ako nung ako ay paslit pa lamang

Ako ay nag aral din sa central school paaralan sa lunsod nang san Pablo. Simula kinder garden ay doon na ako nag aral pag awas at pag pasok ko noon ay palagi akong sinusundo at hinahatid nang aking mga magulang. Dahil doon nakita kong gano ako kaimportante sa magulang ko. Doon din ako nang aral nang elementarya mula grade 1 hangang grade 6. Nang grade 6 na ako nag hahanda na ako sa buhay high school  at marami na din akong nalaman sa mundo na para pag dating ko sa high school ay hindi na ako mahirapan  mag  aral.

Ang aking mga magulang ay sina ginoong jacinto A Lopez at ginang Medelene B. Lopez ang aking ama ay isinilang noong Ika-26 ng hulyo taong 1963 siya ay apatnaput pitong taong gulang na. Ang kanyang trabaho ay ang isang pagiging isang welder. Ang aking ina ay isinilang noong ika-11 ng nobyembre taong 1963.

Ang aking kapatid na si MEdjel Lopez

Si medjel B.lopez ang aking kapatid. Siya ay babae pinanganak siya nung september 23 taong 1995. Siya ay mahilig mag aral. Tulad na lang po ngaun na nasa science coricolum siya. Nag aaway kami nang kapatid kung ito araw araw pero hind naman gaano matindi. Pero sa kabila nun mahal ko tong kapatid kong ito.

Ako ay nag aral din sa central school paaralan sa lunsod nang san Pablo. Simula kinder garden ay doon na ako nag aral pag awas at pag pasok ko noon ay palagi akong sinusundo at hinahatid nang aking mga magulang. Dahil doon nakita kong gano ako kaimportante sa magulang ko. Doon din ako nang aral nang elementarya mula grade 1 hangang grade 6. Nang grade 6 na ako nag hahanda na ako sa buhay high school  at marami na din akong nalaman sa mundo na para pag dating ko sa high school ay hindi na ako mahirapan  mag  aral.

Nang dumating ako sa huling taon ko sa dizon high naunawaan ko kung gaano kahalagang makagraduate para makatulong sa pamilya.

Dizon high school dito ako pumasok ngaun high school at nag aral. Dito sa paaralang ito natuto ako nang napakaraming bagay at natuto sa buhay. 1^st year ako nang natuto ako mag computer at gumaling sa kung anu-anung mga kalokohan din sa computer. Nang mag simula ang kalbaryo ko sa pag aaral noon ai nung muntik na akong mahulog sa aking pag aaral at hindi makapasa dahil sa hindi ko pag pasok noon sa aking isang subject.

2^nd year ay masayang ala-ala din sakin dahil madami din akung naranasang magaganda at hindi magaganda. Simula palang noon ay matataray ang tingin ko sa mga guro ko pero nang mag tagal naman ay nakasundo ku naman silang lahat. Dito sa year kuna to kase dito kame nag florante at laura. Gumanap ako dito bilang isang mang aawit. Dun kulang nalaman na hindi pala madaling kumanta kase mahirap pala ito kung hindi ka sanay at talagang hindi ka nakanta. Gumanap namang ang mga kaklase ko bilang main character at mang bibigkas noon, napakasaya noon at natuto kaming gumanap bilang tunay na bida at kontrabida.

Official Badge Of 4-I

4^th year ako ang aking section ay 4-I mahalaga ang section kong ito sa aking talambuhay dahil hindi ako makakatungtong nang 4^th year kung wala ito. Sa 4-I Masaya at magulo. Masaya sa section na ito kapag may activities tulad nang mga cheerdance,fildemo ni sir victorio at iba pa.

Nung cheerdance Masaya dahil nag kakameron kami mga mag kakalase nang bonding. At lahat nang mga kaklase ay nakikioperate. Nung araw nang cheerdance nag kameron kami nang katuwaan para maging Masaya an gaming sayaw kahit na hindi kame magagaling ay gumawa kame nang paraan para maging katuwatuwa ang sayaw namin. At natuwa naman halos lahat sa araw na un dahil sa pakulo namin. Yan ang hinding hindi ko malilimuta sa 4-I.

Drumset my favorite

Ang drumset ay ang aking hilig na instrument sa lahat. Natuto akong tumugtog nung ako ay 2^nd year high school palamang hindi ko akalain na ito ay magiging hilig kong gawin sa buhay. Dahil noon nga akoy nahumaling sa computer games. Natuto aq tumugtog dahil sa impluwensya na din nang mga barkada. At yun natuto naman ako. Ngaun sinusoportahan ako nang aking mga magulang sa pag tugtog ko. At Masaya naman ako at naiintindihan nila ang aking hilig…

Ang aking Crush

Si nescy corvera ay ang first crush ko nung grade 6 ako siya ay masayahing tao. Siya ay nagging crush ko kase maganda siya at mabait .nasa states na siya ngaun at sa face book nalang kame nag kakausap ngaun. . .

Ang aking mahal na si Lyslie ann Catigla

Si lyslie ann cagitla siya ay nakilala ko sa dizon high siya din ang unang babae minahal ko at ngaun 4^th year naging kame halos matagal din kame at napamahal na ko sakanya nang sobra. Siya ang pinili ko sa lahat nang babae kase nasakanya ang lahat nang gusto kung ugali na hindi ko makita sa napakaraming babae sa ngayon… ngunit nakipag hiwalay siya sa akin dahil sa hindi pag kakaunawaan namin noon…malaking pasasalamat ko sa kanya kase natuto na ako sa kanya at hindi na mauulet kung anuh mang kasalanan nagawa ko sakanya noon…hindi na man niya ako matangap muli pero ayos na sakin yun kasi ako naman may kasalanan…yan ang buhay pag ibig ko…

Si Jerome reyes ang bestfriend ko sa dizon high. Mag kaklase na kami mula nung 3^rd year pa lamang nung 3^rd year hindi ko pa siya masyado kinakausap dahil akala ko kapag mas matanda sakin ay masama ang mapupulot kung ugali sa kanya. Pero nung makilala ko siya nang husto ay nitong 4^th  year  mag bestfriend na kami mag kasama kami sa kalokohan ay sa saya. Nang makilalaniya ang mag papasaya sa kanya na c april ay minsan na lng kame ngaun mag kita…

Si ariane,may ann,april, at Jerome ang mga mabubuting barkada na kilala ko sa buhay ko ngaun sila ung mga maalahanin. Palage silang Masaya pero minsan malungkot din. Sila ay nursing students sa LC nakilala ko sila sa computer shop din. Dahil sila ay mahihiling din sa IDATE din noon.kahit na hindi kame na nag kikita kita ngaun ay mahalaga sila saken dahil sila ang mabubuting kaibigan na dumating sa buhay ko ngaun.. .AT ITO PO ANG AKING TALAMBUHAY....